La tradizione cui bisogna in questo

La tradizione cui bisogna in questo caso rifarsi è soprattutto quella
dell’antipurismo pragmatico e moderato (ma già il purismo italiano
della Crusca ha caratteristiche speciali: cfr. oltre § 1.3) che ha il suo
più alto corifeo in Leopardi. V’è un passo dello Zibaldone che detta
chiaramente la via e che giova rileggere, idealmente sostituendo al
francese l’inglese, ed alla lingua filosofica quella scientifica:

Per li nostri pedanti il prendere noi dal francese o dallo
spagnuolo voci o frasi utili e necessarie, non è giustificato
dall’esempio de’ latini classici che altrettanto faceano dal
greco, come Cicerone massimamente e Lucrezio, né
dall’autorità di questi due e di Orazio nella Poetica, che
espressamente difendono e lodano il farlo. [...] Ben è vero
che la greca letteratura e [3193] filosofia fu, non sorella,
ma propria madre della letteratura e filosofia latina.
Altrettanto però deve accadere alla filosofia italiana, e a
quelle parti dell’italiana letteratura che dalla filosofia
devono dipendere e da essa attingere, per rispetto alla
letteratura e filosofia francese. La quale dev’esser madre
della nostra, perocché noi non l’abbiamo del proprio,
stante la singolare inerzia d’Italia nel secolo in che le altre
nazioni d’Europa sono state e sono più attive che in
alcun’altra. E voler creare di nuovo e di pianta la filosofia,
e quella parte di letteratura che affatto ci manca (ch’è la
letteratura propriamente moderna) [...] sarebbe cosa, non
solo inutile, ma stolta e dannosa, mettersi a bella posta
lunghissimo tratto addietro degli [3194] altri in una
medesima carriera, volersi collocare sul luogo delle mosse
quando gli altri sono già corsi tanto spazio verso la meta,
ricominciare quello che gli altri stanno perfezionando; e
sarebbe anche possibile, perché né i nazionali né i
forestieri c’intenderebbono se volessimo trattare in modo

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 1:

Η παράδοση που πρέπει εν προκειμένω να ειδικά η ρεαλιστική και antipurismo
μέτρια (αλλά ήδη η ιταλική καθαρολογία
della Crusca έχει ειδικά χαρακτηριστικά: βλ. παρακάτω § 1.3) που έχει την υψηλότερη κορυφαίος
σε λεοπαρδάλεις. Υπάρχει ένα βήμα που υπαγορεύει το Zibaldone
σαφώς ο τρόπος και ότι αυτό θα πρέπει να ξαναδιαβάσει, ιδανικά αντικαθιστώντας την αγγλική γαλλική
, και φιλοσοφική γλώσσα ότι

για τους: μας σχολαστικός λαμβάνοντας μας από το γαλλικό ή το
spagnuolo ήχους ή φράσεις αναγκαία και χρήσιμη, δεν δικαιολογείται από το παράδειγμα του
λατίνων κλασικών ότι εξίσου Montecassino από
greco, ως ανώτατα και Λουκρήτιος, Κικέρωνας ούτε
από αυτά τα δύο και Orazio στην ποιητική, που ρητά υπερασπιστεί και επαίνους
il κάνετε. [...] Αλήθεια Ben
ότι ελληνική λογοτεχνία και φιλοσοφία [3193] δεν ήταν η αδελφή του, αλλά η μητέρα του
λογοτεχνία και φιλοσοφία λατινικό.
εξίσου πρέπει να συμβεί να ιταλική φιλοσοφία, καθώς και στα τμήματα της ιταλικής
λογοτεχνίας που πρέπει να είναι η φιλοσοφία
και ισοπαλία, σε σύγκριση με
γαλλική λογοτεχνία και φιλοσοφία. Που πρέπει να μας μητέρα
, perocché δεν το κάνουμε εμείς,
δεδομένη την αδράνεια των singles στην Ιταλία, στην οποία η άλλη
των Εθνών της Ευρώπης ήταν και είναι πιο ενεργά στον
οποιαδήποτε άλλη. Και θέλοντας να δημιουργήσετε εκ νέου και φυτών φιλοσοφία, e που μέρος της κάθε βιβλιογραφία που μας λείπει (δηλαδή η αληθινή λογοτεχνία σύγχρονη
) [...] θα ήταν ό, τι,
ακριβώς άχρηστος, αλλά επιβλαβή και ανόητο, πάρετε μιάς πολύ ωραία θέση πίσω από
[3194] άλλοι στο ίδιο επάγγελμα, αγαπούν
στο
μετακινείται όταν οι άλλοι είναι ήδη καθηγητές πολύ χώρο στον προορισμό,
επαναλάβετε τι άλλοι βελτιώνονται? και
μπορεί επίσης να είναι επειδή ούτε το εθνικό ούτε
αγνώστους εκεί intenderebbono, εάν θέλουμε να αντιμετωπίζουμε

Αποτελέσματα (Ελληνικά) 3:

Η παράδοση που έχουμε ανάγκη σε αυτή την περίπτωση δημιουργίας και ιδιαίτερα η
του antipurismo ρεαλιστική και μετριοπαθή (αλλά ήδη η purism ιταλική
της μπραν έχει ειδικά χαρακτηριστικά: δείτε πέρα από § 1.3 ) και έχει την υψηλότερη
coryphaeus, Leopardi. V είναι ο Zibaldone που ανέφερε ότι
σαφώς την επαφή και ότι θα πρέπει να ξαναδιαβάσω, ιδανικά, αντικαθιστώντας την
γαλλικά αγγλικά,Και για να τη γλώσσα ότι φιλοσοφική επιστημονική:

για li μας σχολαστικά για να μας πάρει από την γαλλική ή την
Bernardetta Spagnuolo καταχωρήσεις ή φράσεις χρήσιμες και αναγκαίες, δεν είναι δικαιολογημένη
από το παράδειγμα de" Λατινικής φιλολογίας ότι εξίσου καταβάλλονται από
ελληνική, όπως Cicero πλέον και Lucretius, ούτε
από την αρχή των δύο αυτών και της Οράτιος Ένγκνταλ της poetics, ότι
υπερασπιστήκατε κατηγορηματικά και επαίνους. [ ...] Και αλήθεια
ότι η Ελληνική λογοτεχνία και [ 3193] φιλοσοφία δεν ήταν αδελφή του,
όμως μητέρα τους από τη βιβλιογραφία λατινικών και φιλοσοφία.
Εξίσου αλλά πρέπει να συμβεί στην ιταλική φιλοσοφία, και ένα
εκείνα τα τμήματα της Ιταλικής λογοτεχνίας και φιλοσοφίας
πρέπει να εξαρτηθεί από και από αυτό αντλεί, με σεβασμό στο
βιβλιογραφία και γαλλική φιλοσοφία. Που πρέπει να είναι μητέρα
μας,Perocche μας δεν ήταν δικό της,
λόγω της περίεργης αδράνεια d'Italia στον αιώνα κατά τον οποίο οι άλλες
έθνη της Ευρώπης ήταν και είναι πιο ενεργή στο
κανένα άλλο. Και θέλουν να δημιουργήσουν νέες και σχέδιο της φιλοσοφίας,
είναι ότι μέρος της βιβλιογραφίας που δεν μας λείπουν (ch'και τα
βιβλιογραφία κατάλληλα σύγχρονα) [ ... .] Θα ήταν τι, δεν
μόνο άχρηστη, αλλά και ανόητο και επιβλαβέςΩραίο email
εδώ και πολύ καιρό μέρος του [ 3194] άλλα σε
ίδια σταδιοδρομία, που θέλουν να βάλουν τη χώρα του κινείται
όταν οι άλλοι είναι ήδη μαθήματα τόσο πολύ χώρο στη μέση,
επανάληψη όσα οι άλλοι βρίσκονται στο στάδιο της οριστικοποίησης και
θα πρέπει επίσης να είναι δυνατόν, διότι ούτε το εθνικό ούτε το
sojourners γ'intenderebbono αν ασχοληθούμε με τον τρόπο